ŞİBLİ (r.a)

[Su]

ŞİBLİ (r.a) anlatıyor

bir gün içimden bir ses :
-sen cimrisin . dedi ben ,
-hayır ,ben cimri değilim ,dedim. ses :
-evet sen cimrisin ,diye tekrarladı . bunun üzerine :

''Bundan sonra elime geçecek ilk parayı ,karşılaşacağım ilk fakıre verecek cimri olmadığımı göstereceğim'' dedim ben henüz bu düşüncede iken tanıdığım birisi geldi ve bana elli dinar verdi .o dinarları alıp dışarı çıktım ve ilk olarak , bir sokak başında berberde traş olan a'ma bir fakir gördüm ve parayı hemen onun eline koydum .a'ma fakir elini çekti ve :

-onu berbere ver ,dedi .ben :
-bu az para değil ,elli dinar ,dedim.fakir :
-sana boşuna ,,cimrisin ,,demedik ya , dedi.bu sefer parayı berbere uzattım . berber :
-bu fakiri tıraş etmeye başlarken ,ondan ücret almamaya niyet ettim .niyetimi bozmam, dedi . Para elimde kalmıştı. Ondan sonra doğruca deniz kenarına gittim ve elli dinarı dalgaların içine atarak :

-kahrolası para ! kim seni sevdiyse Allah (c.c. ) onu zelil etsin ,, dedim

kaynak:
sahabeden günümüze veliler ve kerametleri c 4 s 407

ves-selam

Şıbli (r.a) Büyük velîlerden. Adı Câfer, babasının adı Yûnus'tur. Künyesi Ebû Bekr'dir. 861 (H.247) senesinde Samarrâ'da doğdu. Bağdât'a gelip, buraya yerleşti.Cüneyd-i Bağdâdî'nin talebesidir. Aynı zamanda Mâlikî mezhebinin fıkıh âlimlerinden olup, İmâm-ı Mâlik'in Muvattâ'sını ezbere bilirdi. Zamanının bir tânesi olan Ebû Bekr-i Şiblî 945 (H.334) senesinde Bağdât'ta vefât etti.

)