Mevlana Halit Bagdadi´nin icli bir niyazi

[Su]

Ya Rabbi! Yüreği yaralı ve ihmal edilmiş bu şaşkının önünde sen kendi rızandan lütfen ve keremen bir kapı aç!
Her kime ki, kerem ve ihsan gözü ile baktın, artık o iki âleme de saman çöpü kadar değer vermez.

Eğer feyzin sebebi ile sevdiklerinin üzerine cömertlikle akan denizden bir damlayı,
merhameten benim üzerime lütfedip dökersen, benim müşkilim hallolur.

Benden uygun hiçbir iş sadır olmadı. Günahım ise o kadar çoktur ki, sözle ifadesi mümkün değildir.
Kötü amellerimden mahcubum. Ne halim, ne de taat ve ibadetim var, ne de özür beyan edecek dilim.

Kendime baktığımda, ziyade mahcubiyetim sebebiyle cehennem, kurtuluştan daha hoşuma gider.
Rahman Ve Rahim olan Allahım! Affet, ham ve kaba işlerimi sorma. Benden intikam alma.

Kendime çok zulmettim, hadsiz suçlar işledim. Ancak senin sonsuz rahmetini, kerem ve sehavet deryanı düşündüğüm zaman, sana karşı bunca ahdimi bozmama rağmen yine sevinçli ve ümitliyim..

Senin hudutsuz ihsanından, kereminden ümitliyim.. Çünkü sen "ben bağışlayıcıyım" diye ferman buyurdun.